دلیل پدید آمدن شقاق یا فیشر ، آسیب های ناشی از عبور مدفوع سفت و یا اسهال طولانی است. همینطور مواردی نظیر زایمان، سابقه جراحی مقعد و استفاده بی مورد ملین ها م قسمتی از علت های این بیماری هستند. شقاق به دو گروه حاد و مزمن قسمت می گردد. شقاق در مدت 12 هفته اولی که به وجود می آید از گروه حاد شمرده می شود. شقاق حاد باعث اسپاسم اسفنکتر داخلی مقعد می شود که خود باعث بالا رفتن درد، توسعه پارگی و کم شدن خونرسانی به آنودرم می گردد. این چرخه درد، اسپاسم و ایسکمی باعث بهبود نیافتن زخم شده و
شقاق مقعد یک شکاف بیضی شکل کوچک در سر مقعد است که باعث درد و خون ریزی هنگام اجابت می شود. شقاق برای عموم مردم تقریبا یک چیز عادی است ولی غالبا با بواسیر که آن هم با درد و خون ریزی همراه است اشتباه گرفته میشود.
امروزه با توجه به عوارض مختصر و گاهاً جدی عمل جراحی شقاق که ممکن است با بی اختیاری همراه باشد اکثر مراکز درمانی معتبر دنیا ابتدا از درمان های مراقبتی از قبیل پماد نیتروگلیسیرین ۲/۰ درصد و یا پمادهای دیلتیازم استفاده می کنند که میزان موفقیت آن حدود ۶۵-۶۰ درصد است.
مشکلات تجویز این داروها سردرد و نیاز به مدت زمان طولانی مصرف و گاهاً عدم رضایت بیماران است. داروی دیگری که امروزه از آن استفاده می شود سم بوتولونیوم است که داخل عضله داخلی مقعد تزریق می شود و تأثیر آن بین ۸۵-۷۰ درصد گزارش شده است و در تحقیقات اینجانب حدود ۷۷ درصد درد و علایم بیمار برطرف شده است و از محاسن آن سرپایی بودن و بدون عارضه بودن آن است و سریعاً قابل تزریق است و نیاز به بیهوشی و بی حسی ندارد و به صورت سرپایی قابل انجام است و از معایب آن هزینه بالای دارو در ایران است. ضمنا چون زخم بیمار را بسیار زجر میدهد ترمیم زخم نیز باید صورت گیرد که این عمل هم میتواند بدون بیهوشی صورت گیرد .